The Crazy Rich Madame

Pumipintig sa makirot na sintido ang gumising kay Lucien mula sa malalim na tulog. Pagmulat niya ng mga mata. Nanlalabo pa ito pero naaaninag niya ang beige na interior ng kotse niya at ang nakakasilaw na liwanag mula sa bintana sa labas.

Di niya maintindihan kung anong ginagawa niya sa kotse niya gayung sa pagkakatanda niya ay bumaba siya dito at....

Biglang napabalikwas ng bangon si Lucien at inikot ang paningin sa paligid. Ramdam niya ng pagkilos at pagtalbog ng sasakyan na para bang nasa malubak silang daan. 'My car is......moving?'

'Someone is driving my car!'

Fuck!

Nahihilo man ay pinilit ni Lucien na i-focus ang sarili para alamin kung sinong naglakas ng loob na i-drive ang sasakyan niya. Hindi naman niya isinama ang driver niyang sa Casper. "Hey.... hey! Who are you?"

Tangka niyang aabutin ang driver pero di niya maigalaw ang mga kamay niyang naka-tali sa likod. Ngayon niya lang naramdaman ang pamamanhid nito at ang masakit nyang batok. "What the hell are you doing in my car?" Singhal niya sa driver na di man lang siya magawang lingonin.

Lalong nagngingitngit sa inis si Lucien sa pagkakataong iyon his mind is occupied by worries for Vladimyr. He needs to see that woman kaya nag drive siya papunta sa hospital ng madaling araw dahil mamamatay na siya sa sobrang pag aalala.

Pero ngayon, here he is, tied inside his own car taken by a stranger.

Lucien blew a frustrating sigh.

Pumikit siya para pakalmahin ang sarili at makapag isip kung paano makakatakas mula sa kumuha sa kanya.

'This is considered as a kidnapping!'

"Okay, what do you want?" Desperado na tanong ni Lucien.

Matalim ang mga tingin ni Lucien mula sa likod ng driver at pigil hiningang kinakalma ang sarili. Habang nag iisip kung paano niya dudurugin ito. He is sure that this person wants money from him.

"Tell me...I will give it to you no matter how much just name it!—

"I don't need any cents from you idiot, I just need a ride and your mouth be shut. Is that fine?" a female voice finally broke the silence, cutting Lucien's words with superiority, which made him startled in shock.

Huminto bigla ang sasakyan at nilingon siya ng driver na talagang ikinagulat niya pa ng husto. Para siyang tinamaan ng kidlat at nanigas sa kinauupuan, mabilis ang tibok ng puso niya habang naka awang ang mapula niyang labi at nakatulala sa babae nang makilala ito.

"V-Vladimyr?"

"Surprised?"

Umikot ang mata ni Vladimyr sa hangin nang makita ang nakanganga at nakatulalang lalaki sa harap niya na para bang nakakita ito ng multo. 'Ang ganda at ang sexy ko namang multo!' aniya.

"H-how?...." Natawa siya sa reaksyon ng mukha ni Luvien (Lucien). Nanlalaki amg mga mata nito na nakatingin sa kaniya at hindi makapaniwala. "Malamang lumabas ako ospital, nag drive papunta dito gamit amg kotse mo. In fairness ah, ang gwapo ng kotse mo." She teasingly chuckled.

Lucien pressed his lips together to calm himself from anger towards this woman who snatched hism and his car. He was loosing his patience while trying to avoid being too harsh to her. Since he knew, this woman was still injured. "Wag mo akong pilosopohin, Vladimyr. Hindi nakakatuwa itong ginawa mo! At pwede ba tanggalin mo itong tali sa kamay ko at bumalik na tayo sa ospital!" Naiinis niyang sabi.

"May gagawin pa akong importanteng bagay dito, kaya mamaya na ako babalik. Kapag natapos ko na ang dapat gawin." Kaswal na sabi ni Vladimyr. Na para bang wala itong iniindang injury. "Saka, mamaya ko na aalisin yang tali sa kamay mo. Baka awatin mo pa ako..." Dagdag pa niya.

Vladimyr started the engine of the car again and drive, this time mas mabagal na kesa sa una dahil malapit na siya sa hacienda ni Mr. Gregorio Dela Claire.

Malubak ang daan at maputik. Sa magkabilang bahagi ng daan ay may plantation ng saging at mangga. May mga manggagawa silang nakikita pero mabibilang lang. Kaya ikinataka ni Vladimyr.

Hindi na naman ganun ka-aga pero halos wala siyang nakikitang nagha harvest ng mga bunga, sumilip si Vlad sa labas. Mga hinog na ang mga iyon at sapat na para pitasin.

'Anong nangyayari dito?' nagtataka niyang tanong sa sarili.

"Answer me, Vladimyr! Saan ba tayo pupunta at dinala mo pa ako dito?" Pigil hiningang singhal ni Lucien kay Vladimyr which made her startled and then burst into a sarcastic laughter after a few seconds staring at the guy.

"Assuming ka, Luvien. May pupuntahan 'ako' wala nang 'tayo"" she sarcastically laughs. "Saka wag kang umasta na para bang itatanan kita." She smiling but her eyes were serious amd mad. "Nagkataon lang na hindi ko napansin na ikaw pala ang may ari nitong sasakyan kaya ikaw ang nandyan." She smirked. "Sorry. But I'm not sorry..." She added with a wicked grin on her lips.

Dahil sa pagtataka niya, muntik na niyang makalimutan na may oranggutan nga pala sa backseat.

'Well, ang gwapo niyang orangutan.' bilong niya sa sarili. 'mas gumwapo pa yata.' dagdag pa niya.

Di kase niya agad nakita ang mukha ng unggoy na 'to kaya ito ang kasama niya.

"Tsk! Stop the car and let's go back! Ako ang magda-drive at magpahinga ka!" Utos ni Lucien kay Vladimyr. Pero inirapan lang siya nito.

"Pwede ba Luvien, wag kang umasta na may karapatan kang utusan ako. Kung nalaman ko lang ng mas maaga na ikaw ang may ari ng sasakyan na to, hindi ko kukunin ang sasakyan mo at hindi ikaw ang kasama ko! sana ibang sasakyan na lang ang kinuha ko." Angal niyang sabi.

"At pwede ba, wag kang madaldal? I'm driving!" Sarkastiko niyang sagot habang paliko sa kanto.

Tanaw na ni Vladimyr ang malaking mansion ni Gregorio Dela Claire sa bandang dulo nito kaya mas binilisan niya pa ng kaunti ang pagpapatakbo.

"Umayos ka nga ng sagot mo! Why are you driving my car and where are we?" Gigil nitong singhal kay Vlad.

"At saka, di ka pa pwedeng gumalaw bakit ka nagda drive? You supposed to be in the hospital right now! I saw you yesterday! What happened to you?" Nababahalang tanong ni Lucien.

Di na niya napigilan ang pag aalala sa tunay na kalagayan ni Vladimyr.

Alam niya, nakita niya mismo kung gaano ka-sama ang itsura nito kahapon and until now. Her wounds, cuts and bruises are still fresh, at heto may bandage pa sa ulo, pero nang agaw ng sasakyan. Kinidnap siya at dinala kung saang lugar. Vladimyr laughed,"wow Luvien! Ano bang inaasahan mong sagot ko?" She chuckled. "At anong arte yan, Luvien? Concerned?" Pa insulto pang dagdag ni Vlad sabay iling habang natatawa.

"Yung 'sorry baby' tapos mag papacute sayo?" Natawa na naman siya ng malakas na para bang iyon na ang pinaka nakakatawang joke na narinig niya buong buhay niya. At parang wala siyang iniindang kirot sa katawan at the same time. "I am look young... but not the age kaya wag kang umasa na ganun pa rin ako, hanggang ngayon" tinawanan nya na naman ito.

'She really thinks I am Luvien, then. That's good.' he thought.

Sumandal na lang si Lucien at tumingin sa labas.

'its useless to argue withbis woman,' he mumbles accepting his defeat.

Kita niya ang malagong mga puno sa gilid ng kalsada pero ramdam niya ang maalog niyang sasakyan.

"What are we doing here, then?"

His voice was soft with a sound of defeat.

"Just want to meet someone owes me their lives." She plainly said. Pagkasabi niyon ay ini-stop ni Vlad ang sasakyan sa gilid, binuksan ang pinto, bitbit ang baril na kinuha niya sa guard kanina, na ikinagulat ni Lucien sabay baba ng sasakyan si Vladimyr.

"H-hey! What are you planning to do, Vladimyr!" Naguguluhang tanong ni Lucien dito. Bakas ang matinding pag aalala sa mga mata. Tiningnan lang siya ni Vladimyr habang nag uumapaw ang madilim na aura mula dito, kinasa ang baril kasabay ng nalilisik na tingin sa kaniya na para bang isang halimaw na handang pumatay ano mang oras. At padabog na isinara ang pinto ng sasakyan.

"Vladimyr!" Natataranta niyang tawag dito. Pero hindi na siya nito nilingon. "Vladimyr! Stop!" Sigaw pa niya ng buong lakas.

Malakas na kumakalabog ang dibdib niya dulot mg matinding kaba at pagkabahala para sa dating nobya ng kaniyang kakambal.

Mula ng makuta niya ito sa larawan, hindi naman ganito ang nakikita niyang pag uugali nito ayon sa hitsura.

Sweet, decent nd proper ang first impression niya sa ex. Ng kapatid nuya noong makita niya ang larawan nito na naka sundress. Nakalugay ang tuwid at mahaba nitong buhok. Ang ngiti nitong tipid at kimi. Bago siya bumalik ng bansa, ilang taongbniya ring pinapasundan si Vladimyr.

Ngayon parang pinagsisishan na niyang hindi nag imbestiga ng mas malalim.

Hindi siya makapaniwalang nasundan ng tingin si Vladimyr sa labas, hawak ang baril habang mabilis na naglalakad papunta sa malaking bahay.

Fuck!